Iga Świątek niedawno podzieliła się swoją emocjonalną podróżą po zdobyciu brązowego medalu na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu w 2024 roku, która nastąpiła po bolesnej porażce w półfinale. Jako najlepsza zawodniczka na świecie i faworytka do złota, oczekiwania wobec Świątek były ogromne, zwłaszcza po jej triumfie na Roland Garros w tym sezonie.
Niestety, jej nadzieje legły w gruzach, gdy zmierzyła się z Zheng Qinwen, przegrywając w dwóch setach, mimo że miała idealny bilans spotkań z tą zawodniczką. Rozczarowanie mocno na nią wpłynęło, prowadząc do intensywnej, sześciogodzinnej sesji płaczu po meczu. Refleksjonując nad tym doświadczeniem, Świątek stwierdziła, że gdyby nie zdobyła brązu, prawdopodobnie płakałaby przez cały tydzień.
Pomimo emocjonalnego obciążenia, Świątek szybko odzyskała koncentrację i zaprezentowała dominującą grę przeciwko Annie Karolinie Schmiedlovie, zdobywając brązowy medal zwycięstwem 6-2, 6-1. W wywiadzie po meczu podkreśliła, że presja oczekiwań początkowo utrudniała jej występ, ale zaakcentowała swoją determinację, aby uczyć się z tego doświadczenia.
“Zdałam sobie sprawę, że założyłam na siebie bardzo ciężki plecak,” wyjaśniła, dostrzegając potrzebę grania dla siebie, a nie dla oczekiwań innych. Odporność Świątek w obliczu przeciwności losu nie tylko zapewniła Polsce pierwszy medal olimpijski w tenisie, ale także wzmocniła jej zobowiązanie do ciągłego doskonalenia się jako sportowca.